Doorgaan naar hoofdcontent

Soepboerinnetje

Ik hou van soep. Elke soep. Oké, behalve komkommersoep. Komkommer hoort koud te zijn. De smaak van warme komkommer is gewoon raar.

Ik neem elke weekdag zelfgemaakte soep mee naar m’n werk en ik word het nooit beu. (Die soep, niet dat werk.) Toch staan er maar enkele soepreceptjes op m’n blog. Absoluut niet omdat het me aan inspiratie ontbreekt. Ik maak al bijna 2 jaar lang elke week een grote pot soep, en dat is nog niet vaak dezelfde geweest.

Ik denk dat het in mijn hoofd een beetje te ‘simpel’ lijkt om soepreceptjes te posten. Volgens mij kan iedereen soep maken, toch? Maar misschien ben je wel iets met inspiratie? Dit zijn enkele van mijn favoriete soeprecepten, in alfabetische volgorde:


Bron: weheartit.com
  • Aardperensoep met peterseliecoulis – Ik kan nog steeds niet geloven dat ik er 26 jaar over heb gedaan om aardpeer te ontdekken. Ik mag niet denken aan al die onbenutte kansen om aardperensoep te eten.
  • Broccoli-bloemkoolsoep – Bij deze soep voeg ik altijd minder bouillon toe dan ik gewoonlijk doe. Heerlijk dikke broccoli-bloemkoolsoep… yum!
  • Champignonsoep – Soms moet je de kleur negeren en enkel met je smaakpapillen proeven.
  • Courgettesoep met zure room en tijm – Zure room maakt alles beter. Maar samen met verse tijm doet het gewoon iets magisch met een simpele courgettesoep.
  • Erwtensoep met munt en zure room – Erwtjes houden van munt! Een ander bewijs is deze aparte risotto.
  • Preisoep – Gewoon al omwille van de nostalgie hou ik van preisoep. De geur ervan doet mij altijd denken aan de zee. Toen ik klein was en mijn ouders nog samen waren, gingen we soms twee weken naar zee en daar kregen we altijd soep van een soepkarretje. Dat was elke dag een beetje feest voor m’n broer en mij. Mer maakte zelden verse soep omdat zij niet houdt van dingen die langer duren om klaar te maken dan patatjes koken. Helaas had zij twee kleine soepboer(inne)tjes als kindjes.
  • Prei-courgettesoep met dille – Ik dacht: ik doe eens dille in een soep! Het bleek een goed idee.
  • Kervelsoep à la Mer – Eén van de twee soepen die Mer een paar keer per jaar eens maakt. De enige lekkere soep die Mer een paar keer per jaar eens maakt. (Dit is zeker niet grof bedoeld. Mijn moeder weet zelf ook dat ze niet zo goed kan koken en kan daar ook best mee lachen.)
  • Rodekoolsoep met spekjes – Als ik mag uitgaan van de zoekwoorden waarmee mensen op m’n blog komen, is rodekoolsoep een favorietje van véél Vlamingen en Nederlanders.
  • Spruitjessoep met spekjes – Ik hou sowieso van spruitjes, maar als jij denkt deze schattige minikooltjes niet te lusten, moet je eens spruitjessoep proberen. Ze heeft geen uitgesproken spruitjessmaak en kan daarom een ideaal eerste stapje zijn om van onze Brusselse trots te leren houden.
  • Tomaat-courgettesoep – Rode soep met stipjes groen, nom! Dit is de eerste soep die ik helemaal zelf heb gemaakt, jaren geleden, toen ik nog thuis woonde. Het was meteen duidelijk dat ik de taak van het soep maken maar beter kon overnemen van Mer. Sindsdien was de eerste vraag die m’n broer stelde wanneer er soep was, wie ze had gemaakt, Mer of ik. In het eerste geval had hij geen zin in soep.
  • Tomatensoep met mascarpone en basilicum – Soms wil je alleen maar een dampende kom romige tomatensoep, al dan niet met balletjes.
  • Uiensoep – Telkens wanneer ik uiensoep maak, voel ik de drang om een gebloemde voorschoot aan te doen. In mijn hoofd is uiensoep zó bomma! Maar ook o zo lekker!
  • Witloofsoep met witte balsamicoazijn – Ik giet nogal graag met de balsamicoazijn, maar in witloofsoep is het écht een meerwaarde!
  • Wortel-tomatensoep met curry en kokosNommings! That’s all I’m sayin. Nommings.
Benieuwd naar een recept? Vraag ernaar in de commentaar!

Reacties

  1. Wel het recept van de spruitjessoep (aangezien ik nog niet echt fan ben van spruitjes maar ze ook niet echt haat) en eventueel het kervelsoeprecept.
    Inspiratie is hier altijd welkom!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dank je voor je reactie!

      Ik zal ervoor zorgen. Dan moet ik die soepen eerst zelf nog eens maken om er een foto van te kunnen nemen. Maar hou m'n blog maar in de gaten, ik maak er zo snel mogelijk werk van! :-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri