Doorgaan naar hoofdcontent

Groentelasagne (no carbs)

Soms twijfel ik of een recept ‘blogwaardig’ is. Niet omdat het niet lekker is, maar omdat het idee zo simpel is en – in mijn verbeelding althans – iedereen het af en toe weleens maakt. Maar dan denk ik: wat als dat niet zo is? Wat als ik dit geweldige idee onbewust en ongewild achterhoud voor mijn trouwe lezerspubliek? Dat is een risico dat ik niet wil lopen, een misdaad die ik niet op mijn geweten wil hebben, een catastrofe waarvoor ik niet verantwoordelijk wil zijn… Nu ja, je snapt me wel.

Met het risico om een ‘Bitch, please’-reactie te krijgen, stel ik jullie voor: de groentelasagne. Een gerecht – zo niet hét gerecht – waarbij je geen koolhydraten nodig hebt om je honger te stillen. En niet alleen dat: er zit ook niets van vetstof in! Wanneer je de mozzarella weglaat, past dit recept zelfs binnen het Slim Concept-dieet.



Wat heb je nodig (2 personen)?

Groentelasagne
  • 1 courgette
  • 1 aubergine
  • 1 tomaat
  • 4 el zongedroogde tomaatjes, in stukjes
  • 1 bolletje mozzarella
  • Verse basilicum
  • Peper & zout
Saus
  • 1 teentje knoflook
  • 1 rode paprika
  • 200 ml tomatenpassata (Bv. tomato frito.)
Lekker erbij: rucolasalade
  • Rucola
  • 1 tomaat
  • 1 kleine rode ui
  • Peper & zout
  • Balsamicoazijn
Wat moet je doen?

1. Was en schil de paprika, en snijd hem in fijne reepjes of blokjes, wat je het liefst hebt. Bak de paprika aan in een antikleefpotje zonder vetstof tot hij bruine stukjes begint te krijgen. Doe dan de tomatenpassata erbij. Pel het teentje knoflook en plet het of snijd het zo fijn mogelijk. Doe het bij de saus. Laat ze zo’n 5-10 minuutjes pruttelen op een zacht vuurtje en draai daarna het vuur uit.

2. Terwijl de saus aan het pruttelen is, kan je aan de groenten beginnen grillen. Zet alvast een grill op het vuur en laat ze gloeiend heet worden. Was de courgette en snijd ze in fijne plakken. Een mandoline is daarbij handig, maar met een mes kan het ook. Grill de courgetteplakken in de hete pan zonder vetstof. Doe daarna hetzelfde met de aubergine.

3. Ontvel de tomaat en snijd ze in plakjes. Snijd ook de mozzarella in plakjes.

4. Bouw de groentelasagne op in een ovenschotel: begin met de courgette, leg daarop de plakjes tomaat en stukjes zongedroogde tomaat. Kruid met peper en zout. Daarop komt de aubergine. Kruid ook die met peper en zout. Giet de tomatensaus erover en werk af met de plakjes mozzarella, die je ook nog eventjes kruid met peper en zout.

5. Zet de lasagne gedurende 25 minuten in een oven op 180°. Zet daarna nog 5 minuutjes de grill op om de mozzarella wat te kleuren. Maak ondertussen de rucolasalade. Ontvel de tomaat en snijd ze in blokjes. Schil de rode ui en snijd hem in fijne ringetjes. Meng met de rucola, kruid met peper en zout, en besprenkel vlak voor het opdienen met wat balsamicoazijn.

6. Werk de groentelasagne wanneer hij uit de oven komt af met verse basilicum en serveer met de rucolasalade (niet op de foto).


Variaties

1. Dit is een basisrecept waaraan je andere groentjes kan toevoegen:
  • 1 rode en 1 gele paprika: schil ze, grill ze en maak er een groentelaagje mee. Laat dan de rode paprika uit de saus weg.
  • 250 g champignons: snijd die in plakjes, grill ze en maak er een groentelaagje mee.
  • ½ venkel: snijd die in plakken, grill ze en maak er een groentelaagje mee.
  • Spinazie: stoof de blaadjes en maak er een groentelaagje mee.
2. Wie graag vlees eet, kan 1 gegrilde kipfilet (in stukjes) of 250 g gebakken gehakt tussen de groentelaagjes leggen.

Wanneer je veel dingen toevoegt, wordt het waarschijnlijk wel wat veel voor twee personen. De restjes kunnen de dag erna dan dienen als lunch.

Reacties

  1. Dit ga ik zeker eens proberen! Ik heb het gepind, zodat ik het niet vergeet, want deze week gaat het waarschijnlijk niet meer in de eetplanning passen en de komende twee weken zit ik deels bij mijn ouders (ofte eten wat de pot schaft en dat is jammer genoeg zelden vegetarisch) en deels in Egypte (ofte ook eten wat de pot schaft en dat zal waarschijnlijk geen recept van een Belgische blog zijn ;-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oh maar bij je ouders en in Egypte zal het ook wel niet slecht zijn, hé! Nieuwe smaken en combinaties ontdekken, vind ik één van de vele leuke dingen aan op reis gaan. Als je met tips moest terugkomen, daarin ben ik altijd geïnteresseerd. :-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri