Doorgaan naar hoofdcontent

25 dingen die jullie niet over mij wisten #projectblogboek

Omdat een persoonlijke blogpost al een tijdje geleden was. En omdat het zo stilaan weleens tijd werd voor mijn eerste #projectblogboek-post.

Met dank aan Lilith voor bladzijden vol bloginspiratie (en leesplezier, o, zoveel leesplezier!) en aan i. voor een super coole hashtag.

Dit is blogidee nummer 57 (ja, ik heb ze allemaal overgetypt en genummerd): ‘Schrijf een post met als titel 25 dingen die jullie niet over mij wisten.’


1. Er is een deurtje in mijn hoofd dat ik angstvallig gesloten houd voor de wiskunde. Als ik mijn vroegere wiskundelerares moet geloven, tenminste.
2. Mijn vrienden uit het middelbaar – met wie ik maandelijks een etentje houd – zijn eigenlijk pas na het middelbaar goede vrienden geworden. Tijdens het middelbaar zelf was ik veel te verlegen en te stil om goede vrienden te maken.
3. Ik had tijdens mijn tienerjaren een major crush op Johnny Depp. Nu ja, who am I kidding, hij kan mij nog steeds krijgen.
4. Ik kan heel Dawson’s Creek naspelen als het moet. Zou dat ooit moeten? Zou het, zou het?
5. Ik MOET elke dag naar Thuis kijken.
6. Ik heb nog bij de dienst live ondertiteling van Het Nieuws op vtm gewerkt.
7. En daarna bij een verdeler van babyspullen.
8. Zelf weet ik absoluut niet of ik baby’s wil. Echt. Geen idee.
9. Over trouwen heb ik echter nooit getwijfeld: neen, niets voor mij!
10. Al kriebelt het wel om eens een trouwjurk te passen. Of een paar, zo.
11. Wellicht ligt dat dan weer aan programma’s à la De Jurk en Don’t Tell the Bride. Damn you, VIJFtv.
12. Stiekem vind ik het jammer dat ik niet in Nederland ben geboren.
13. Ik heb Europa nog nooit verlaten. 
14. Meestal ben ik een rustige rosse, maar soms word ik een echte furie. Eigenlijk besta ik uit extremen. Ik steek het volledig op de haarkleur.
15. Ik wou dat ik groene ogen had.
16. Fast forward naar volgende week op dit moment en ik ben misschien in het bezit van mijn rijbewijs. #whaaa
17. Vroeger lustte ik enkel witte chocola, nu enkel pure. (Wat zei ik over die extremen?)
18. Ik heb nog nooit een snoepreep gegeten en heb ook geen plannen in die richting.
19. Ik vind dat tortillachips ontzettend naar zweetvoeten ruiken. Ugh.
20. Ik kan me vandaag moddervet voelen en morgen super slank. Een kinkje in m’n hersenen, dat.
21. Ik ben beginnen bloggen na lang, heel lang aandringen van m’n vriend.
22. Zelf lees ik liever beauty- dan foodblogs.
23. Ik houd zoveel van shoppen en heb zoveel kleren dat ik net zo goed een fashionblog had kunnen beginnen.
24. Ik heb m’n blog lang verborgen gehouden voor m’n vrienden en familie.
25. Filmpjes op m’n blog plaatsen is een drempel waarvan ik hoop dat ik hem ooit nog overwin.

Zo, dat lucht op.

En, is er zo ook iets dat ik moet weten over jou?

Reacties

  1. We kunnen misschien samen Dawsons Creek naspelen? Ik heb de hele reeks trouwens in mijn bevallingsverlof nog eens bekeken.
    En dat geboren in Nederland, I am with you girl!

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Ah, dat van die baby's herken ik helemaal! Ik ben benieuwd of ik ooit mijn "biologische klok" ga horen tikken :-)
    Dat van die snoeprepen herken ik dan weer helemaal niet, al eet ik dat nu eigenlijk ook nog maar zelden. Maar dat nog nooit gegeten hebben is toch een beetje raar hoor ;-)

    Volgens mij is een vlog een van de opdrachten bij projectblogboek, niet? Dus puntje 25 ga je wel moeten overwinnen dan :-) Ik overigens ook hoor: ik heb wel al eens een filmpje online gezet, maar ik praat daar niet in. Brrr voor filmpjes waarin ik praat!

    En tot slot: véél succes met je rijexamen!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Hoe oud ben je eigenlijk als ik dat mag vragen? :-)

      Ik ben echt een laatbloeier op vlak van snoepen. Vroeger zei zoetigheid mij compleet niks. Ik heb het pas enkele jaren geleden 'ontdekt', toen ik al op m'n eten aan het letten was. Het gevolg is dat ik heel veel dingen die compleet normaal zijn voor de meeste mensen nog nooit had/heb gegeten. Bijvoorbeeld een Magnum, een eclairtje, een koffiekoek... Allemaal pas twee à drie jaar geleden voor het eerst geproefd. En ik kan het aantal ervan dat ik ooit heb gegeten nog steeds op één hand tellen.

      Van die filmpjes: inderdaad! Vooral praten is eng! Altijd als ik mensen die ik al een tijdje online 'volg' voor het eerst hoor praten is dat super vreemd omdat ik me dat helemaal anders had voorgesteld! Ik wil het beeld dat mensen van mijn stem en manier van praten hebben niet kapotmaken. Of zoiets.

      Bedankt om me succes te wensen, maar het heeft helaas niet mogen baten. Ik moet het nog een keertje proberen... (I was robbed, seriously!)

      Verwijderen
    2. Hehe, ik ben 27 nu, dus op zich nog tijd genoeg, al is dat relatief met een 8 jaar oudere vriend...
      En jij? Als je je leeftijd wil zeggen natuurlijk! ;-)

      En boehoe voor de rij-instructeur! :-) Wanneer ga je opnieuw proberen?

      Verwijderen
    3. Ik ben ook 27. Mijn vriend is wel anderhalf jaar jonger dan ik. :-)

      Eind deze maand probeer ik het opnieuw... #blegh

      Verwijderen
  3. Hoe is dat? Bij de ondertiteling van het nieuws werken? En waarom ben je gestopt?

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Dat was speciaal. :-) Het grootste nadeel waren de uren: altijd tot 20 uur 's avonds werken + weekendwerk. Ik was nooit voor 21 uur 's avonds thuis... Ik heb het twee jaar gedaan toen ik nog thuis woonde (en dus zelf 's avonds niet meer moest koken of zo).

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri