Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 49: aMuse Rouge vertoont uitstelgedrag

Deze week stond in het teken van de supermarkt uitstellen. Eigenlijk moest ik op maandag eten gaan kopen, maar een vriendin stelde voor om samen iets te gaan eten. Leuk! Op dinsdag had ik niet zoveel honger, dus dan nam ik genoegen met een kommetje soep. Op woensdag had ik ’s avonds les, dus sowieso geen tijd om te koken. Ik maakte een pasta met Oil&Vinegar-kruiden uit de voorraadkast en ook op donderdag had ik plots nog inspiratie om wat ineen te flansen met dingen die we nog hadden liggen. Uiteindelijk ging ik pas op vrijdag naar de winkel. Moet (je) kunnen, toch?

Witloofsoep


Ik ben zo iemand die nooit genoeg krijgt van soep. Ik eet het standaard als lunch en soms wanneer ik niet zoveel honger heb, maak ik er zonder schroom ook nog eens m’n avondeten van. Van deze witloofsoep vind je het receptje al op m’n blog: klik.

Pasta met pittige tomatensaus en haloumi (veggie)


Koken uit de ‘voorraadkast’. Aangezien haloumi maanden goed blijft, kocht ik enige tijd geleden enkele pakjes, voor je-weet-maar-nooit. Met wat verse tomatenstukjes uit de diepvriezer en wat kruiden uit de voorraadkast erbij, werd dit een lekker snelle pasta.

Herfstrisotto (veggie)


Deze herfstige risotto aten we op vrijdag, toen ik eindelijk naar de winkel was geweest. Het is een experimentje dat nóg veel beter dan verwacht, is uitgepakt. Het receptje krijg je woensdag.

Koken voor mezelf: slaatje met zalm (no carbs)


In het weekend moet m’n vriend vaak gaan werken in en restaurant. Op die dagen moet ik dus koken voor één persoon. Dit is daar een prima gerechtje voor. Het is snel klaar, het is gezond en lekker, en het allerbelangrijkste: alle ingrediënten worden opgebruikt zodat er geen halfjes van weet-ik-veel-wat in je koelkast achterblijven.

Koken voor mezelf: pasta met prei (veggie)


Nog eentje dat supermakkelijk is om voor jezelf te maken. Ik at een slaatje met paprika bij de pasta, omdat ik dat nog had liggen. Ik at best veel veggie deze week. Ook op de dagen waarvan ik geen foto van mijn avondeten heb, at ik vegetarisch. De enige uitzondering deze week was dus de zalm. Leuk, vind ik!

Reacties

  1. Mmm, pasta met halloumi! Ik denk dat ik weet wat er op het menu gaat komen deze week :-)
    Benieuwd ook naar de herfstrisotto, ziet er lekker uit en 't is weeral veel te lang geleden dat ik nog een risotto gegeten heb.

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri