Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 3: aMuse Rouge en de Pinterest-pizza

Nog eens een week waarin ik bijna elke dag heb kunnen koken. Er zijn een paar klassiekers voorbijgekomen, maar ook enkele nieuwe toppers, waarvan ik de recepten later deze week deel. Kijk alvast mee naar wat je kan verwachten!

Bloemkoolrijst met zalm en yoghurtsaus (no carbs)


Oftewel: een berg groenten met een stukje vis erbovenop. Wie zegt dat koolhydraatarme gerechten niet vullen, daag ik uit om dit eens te maken. Wij kregen dit serieus amper op! Het recept verschijnt overmorgen op m’n blog.

Scampi diabolique met witloof


Ik maakte de saus met Griekse yoghurt in plaats van room. Daarom ziet het geheel er iets minder gebonden uit. Maar het smaakte lekker fris en was niet zo zwaar als wanneer je room gebruikt. Het witloof voegde ik toe omdat ik belachelijk graag witloof eet!

Bananenbrood met appeltjes


De vier overrijpe bananen in onze fruitmand smeekten om dit nog eens te maken. Deze keer gebruikte ik appeltjes en rozijnen als ‘extraatje’ in plaats van chocola. Je zou de bananen opzettelijk zwart laten worden, zo lekker!

Tomaten-groentesoep (veggie)


Hoera voor maaltijdsoep! Boe voor het feit dat soep nooit charmant op de foto staat!

Pizza met Griekse yoghurt


Dit wilde ik al lang eens maken. Het is gebaseerd op een populair Pinterest-recept. Verrassend goed gelukt, dit! Je krijgt mijn recept later deze week.

Spaghetti


Ik had een craving voor spaghetti op de dag dat ik inkopen ging doen, dus ik bracht de ingrediënten mee en maakte mezelf en m’n lief heel blij! Wat ik ook maak, dit blijft onze favoriet!

Koken voor mezelf: pasta pesto (veggie)


Heel simpel, heel snel, heel ongeïnspireerd, maar ook gewoon heel lekker! Ik gebruikte amandelen in plaats van pijnboompitten en voegde lekker veel citroensap toe.

Reacties

  1. 't Ziet er allemaal heel lekker uit, al ben ik vooral benieuwd naar de bloemkoolrijst met zalm en de scampi diabolique met witloof!

    BeantwoordenVerwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri