Met kerst leerde ik
mijn moeder aubergine, mozzarella, Grana Padano, zongedroogde tomaten, kappertjes
en zure room eten. Tegen alle verwachtingen in was dat een groot succes. Ik kan het huis niet meer binnenkomen
of mijn moeder staat courgettesoep met zure room of Parmigiana te maken. Volgens
mij was ze dus wel klaar was voor een volgende stap: olijven… * dum dum dummm*
Salade met haloumi (veggie)
Wat groentjes, gegrilde kaas en een
zelfgemaakt sausje. Zo simpel kan het zijn.
Snert
Hier had ik al weken zin in! Dit moet
minstens eens per winter passeren, dus zet het op je lijstje als je ’t nog niet
hebt gemaakt.
Spaghetti carbonara met witloof
De spekjes die niet verdwenen in de snert, deden de
dag nadien dienst in een carbonara, waar ik witloof aan toevoegde omdat geen
groentjes niet kan in mijn wereld.
Gevulde paprika’s
En zo was het plots de dag waarop
mijn moeder voor het eerst een olijf zou eten. Meteen ook de dag waarop de
smaak van olijven wellicht voor het eerst werd vergeleken met ‘vieze medicijnen’.
Ik ging mijn gevulde paprika’s maken,
maar vroeg mijn moeder om eerst zo een olijf te proeven. Als ze het écht niet
lustte, zou ik ze eruit laten. Ik gaf mijn moeder een olijf, waarop zij er een
flinterdun plakje vanaf sneed, dat ze dan nog eens in twee sneed en wanneer het
echt niet kleiner kon zonder een microscoop te moeten bovenhalen, stak ze wat
ongeveer 1/36ste van een olijf moest zijn in haar mond. Het verdict?
‘Dat smaakt naar vieze medicijnen, maar doe ze er maar in.’
Ik heb het opgegeven om mijn moeder
te begrijpen en probeer alleen te onthouden hoe ze de gevulde paprika’s met heel
veel smaak heeft verorberd. Mijn hart zingt overuren!
Spaghetti
.JPG)
Nog een ingevroren restje van vorige week, perfect voor een snotterige, eenzame zondag.
Haha, Johan heeft het ook opgegeven om mijn eetvoorkeuren te proberen begrijpen. Zo lust ik wel hesp in macaroni, maar vind ik hesp op een croque monsieur vies; ik ben dol op alle mogelijke vormen van chocolade, maar no way dat ik nutella op mijn brood smeer, bah! ;-)
BeantwoordenVerwijderenOlijven is ook zo'n moeilijke: ik probeer het af en toe wel, maar ik lust het nog steeds niet.
Die salade met halloumi ziet er trouwens jum jum jum uit!
WAT! Ik hou óók niet van Nutella terwijl ik wel verslaafd ben aan chocola. Ik dacht dat ik de enige was! :-)
VerwijderenMoh, ik dacht altijd dat ik de enige was ;-)
VerwijderenLust jij dan Ferrero Rocher? Want volgens Johan is die vulling gewoon Nutella en omdat ik hem niet geloofde hebben we een blinde proeftest gedaan (zo'n dingen doen wij dan ;-). Ze zijn héél gelijkend, maar toch lust ik Ferrero Rocher wél (al is het een van de weinige chocoladedingen waar ik mij niet spontaan aan ga overeten). Dat ligt vooral aan de combinatie van de vulling met dat nootje en de crunchy buitenkant die je bij Nutella natuurlijk niet hebt, maar Johan vindt het desondanks een beetje raar dat ik wel Ferrero Rocher lust en toch geen Nutella :-)
Tgoh, da's een moeilijke vraag. Ik heb het ooit weleens gegeten, maar ik kan me de smaak niet goed meer herinneren. Vroeger lustte ik namelijk absoluut niet graag zoetigheid, dus at ik dat ook amper. Sinds een jaar of zo ben ik helemaal into chocola, maar wel enkel pure en liefst zonder al te veel tierlantijntjes qua vulling en zo. :-)
VerwijderenAls er ooit nog eens een Ferrero Rocher op m'n pad komt, zal ik het je weten te zeggen. ;-)