Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 6-7: aMuse Rouge en de laatste cravings

Omdat vorige week heel mijn blogplanning vol stond, kon ik het weekmenu van week 6 er nergens meer bijproppen. #bloggerproblems Vandaag dus nog eens een weekmenu van twee weken. Twee weken waarin ik nog zoveel mogelijk gerechtjes met vlees en vis op het menu heb gezet, zodat onze diepvriezer wat leger geraakte en we cravings tijdens DZV kunnen vermijden.

Chili con carne met mango


Ah, eentje dat ik ga missen tijdens DZV. Al merkte Heike terecht op dat je dit gerecht natuurlijk ook heel makkelijk vegetarisch kan maken door gewoon veggie gehakt te gebruiken. Maar toch, hé, maar toch…

Slim Concept-lasagne


Dit recept zag je vorige week al voorbijkomen. Zou jij ooit een dieetprogramma overwegen of is het absoluut niets voor jou?

Quinoa sushisalade


Dit, maar dan nog een pakje gezonder. Aanradertje, hoor!

Pasta avocadotonnato


Neen, ik had nog niet àlle tonnatomogelijkheden verkend. Na de gewone tonnato en de yoghurttonnato, nu ook de avocadotonnato. Een pas ontdekt gerechtje dat ik ook verwacht te missen tijdens het veggie-tijdperk.

Savooikoolpuree met spekjes


Stoemp. Ik had er al weken zin in. Ik heb er eigenlijk geen idee van waarom ik dat dan toch telkens uitstel, maar omdat ik hier de komende zes-zeven weken geen zin in wil hebben zette ik het dan eindelijk nog snel op het menu.

Spaghetti met vegetarische balletjes (veggie)


De veggie balletjes had ik stiekem al ingeslagen voor tijdens DZV, maar ze kwamen al van pas op een dag dat ik het naar de winkel gaan nog even wilde uitstellen. Samen met wat verse tomatenblokjes uit de diepvriezer werden ze een snelle spaghetti. Welke ingrediënten heb jij standaard in huis voor ‘je-weet-maar-nooit’-situaties?

Broccolipuree met spruitjes en zalm (no carbs)


Een extreem vullende berg groenten! Omdat af en toe eens geen koolhydraten eten wel een goed idee is. Zeg dat de afslankingsconsulente het heeft gezegd! #knipoog


Vis met kokosmelk


Toen een vriendinnetje kwam eten, maakte ik de vis met kokosmelk van Pascale Naessens, eentje uit dit kookboek. Ik maakte er wat blé (Ebly) bij. Hoewel ik dat zelden gebruik omdat ik rijst, couscous en co lekkerder vind, kwam het hier volledig tot zijn recht. Misschien moet ik het nog maar eens een kans geven. Maak jij weleens blé?

Spaghetti


Spaghetti zoals mijn mama hem maakt. Die kon niet ontbreken in onze laatste dagen voor DZV.

Gegratineerde uiensoep


Voor een etentje met de nonkel en tante van m’n vriend maakte ik gegratineerde uiensoep als voorgerecht. De kaasbroodjes worden lekker krokant aan de bovenkant en wak onderaan. Een heerlijk contrast.

Zuurkoolstamppot


Omdat ik weet dat zij veel van zuurkool houden, maakte ik deze stamppot als hoofdgerecht.

Pudding met gegratineerde appeltjes en walnoten


Bakken doe ik het minst graag. Soms heb ik dan ook echt geen zin om daar veel tijd aan te besteden. Ik ging deze keer dan ook voor een simpele pudding uit een pakje die ik een upgrade heb gegeven door er rozijntjes door te mengen en hem af te werken met gekarameliseerde appelpartjes en walnoten. Snel, makkelijk en iedereen was er blij mee.

Reacties

  1. Grappig, bakken doe ik juist het liefst :-) Als we vb. met mensen afspreken dat iedereen voor één gang zorgt, sta ik altijd te springen om het dessert te mogen doen. Ondertussen kook ik ook wel heel graag; gelukkig maar, want bakken doe ik - gezondheidsgewijs - niet zo vaak.

    Wat de tarwe van Ebly betreft, kan ik mij helemaal bij jou aansluiten: ik maak het soms klaar om af te wisselen, maar eet eigenlijk veel liever pasta (oh, eeuwig en altijd pasta!), rijst of couscous.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Haha, ik heb zo ook enkele vriendinnen die véél liever bakken dan koken. En de rest doet gewoon geen van beide graag. Eigenlijk ben ik de enige in mijn vriendenkring die écht graag in de keuken staat. :-)

      Mja, die Ebly, ik zal er toch nog iets mee moeten verzinnen, want heb hier best nog veel in de kast staan. Wanneer je dat koopt, zit dat meteen in zo'n grote doos, hé. ;-)

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri