Doorgaan naar hoofdcontent

Groene kokospasta #DZV2015

Heb je maar 15 minuten en wil je toch iets vers, gezond en lekker op tafel zetten? Diep dan alvast het blik kokosmelk op uit je voorraadkast terwijl je verder leest. Deze blogpost lezen en dit gerecht klaarmaken, lukt precies binnen het kwartier.

Toegegeven, ik vermoed dat dit gerecht nog lekkerder zou zijn wat (gerookte) zalm, maar ook veggie was het al jammie!


Wat heb je nodig (2 personen)? 
  • 1 sjalot
  • 2 teentjes knoflook
  • 200 g verse spinazie
  • ½ blik (200 ml) ongezoete kokosmelk
  • 125-150 g gemalen mozzarella (of een bol in kleine blokjes gesneden)
  • ½ citroen
  • Peper & zout
  • Olijfolie
  • 160-180 g rijstnoedels of linguine
Wat moet je doen?

1. Breng een pot met ruim gezouten water aan de kook en kook de noedels of pasta beetgaar.

2. Pel de sjalot en de knoflook. Stoof beide aan in een beetje olijfolie. Voeg wanneer de sjalot glazig is, de kokosmelk toe. Laat eventjes koken en giet het geheel dan over in je blender. Voeg de spinazie toe en blend alles tot een groene kokossaus. Werk de saus af met het sap van een halve citroen, en wat peper en zout.

3. Meng de groene kokossaus met de gare noedels of pasta en roer de mozzarella eronder.

Reacties

  1. De spinazie zelf wordt dus eigenlijk niet apart gebakken/gestoomd, als ik het goed begrijp?
    Raar :-) Maar het klinkt lekker en snelle receptjes zijn altijd welkom, dus dit wordt toegevoegd aan de "uit te testen"-lijst!

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Inderdaad. Je kan dat wel doen hoor, maar dan blijft de kleur niet zo mooi groen. :-)

      Verwijderen
  2. Oeps, ik vond het ietsje te flets van smaak (al smaakte het met goed veel peper wel echt lekker) en nu zie ik dat ik het citroensap vergeten ben :-) 't Is dus desondanks al goedgekeurd, maar ik probeer de volgende keer de citroen toch niet te vergeten :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oei, ja, als je het citroensap weglaat, kan ik me voorstellen dat het inderdaad wel wat flets is.

      In de inleiding schreef ik ook al dat het een goed idee zou zijn om er bijvoorbeeld wat zalm bij te doen.
      Ik vind dit heel lekker, hoor, maar na een tijdje wel wat eentonig...

      Maar omdat het zo snel en makkelijk is, en omdat je er natuurlijk gewoon altijd nog iets extra aan kan toevoegen, mocht het van mij toch op m'n blogje. :-)

      Verwijderen
    2. Oh, maar het verdient zeker een plekje hier! Geen idee waarom, maar hoe makkelijker het recept, hoe makkelijker ik fouten maak blijkbaar :-)
      Restje is ondertussen ingevroren met de melding "nog citroen toevoegen"! ;-) Waarschijnlijk probeer ik er dan ook wat zalm bij.

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri