Doorgaan naar hoofdcontent

Vol-au-ventrisotto

Ik vind het fijn om bekende gerechten eens op een andere manier of in een andere vorm klaar te maken: bijvoorbeeld pizza’s op een wrap, zuurkool in een quiche, Caprese als pasta en nu dus ook vol-au-vent als risotto.

De schoonheidsprijs zal een risotto niet gauw winnen, maar qua smaak stelt hij nooit teleur. Zo ook niet deze versie. De toevoeging van melk is een handig trucje om een risotto extra romig te maken. Let wel op: gaandeweg kan het eruitzien alsof de melk een beetje kabbelt, maar eens al het vocht is opgenomen, komt dat helemaal goed.


Wat heb je nodig (2 personen)?
  • 125 risottorijst, bv. Arborio
  • 1 sjalot
  • 1 teentje knoflook
  • 250 g champignons
  • 200 g kippengehakt
  • 1 kipfilet
  • 3 dl kippenbouillon, bv. 3 dl water met 1 kippenbouillonblokje
  • 3 dl melk
  • 50 g Grana Padano of Parmezaan
  • ½ citroen
  • 2 kl tijm
  • Peper & zout
Wat moet je doen?

1. Eerst een beetje voorbereiding: rol balletjes van het kippengehakt, snijd de kipfilet in hapklare stukjes, borstel de champignons schoon en snijd de grotere exemplaren doormidden.

2. Pel de sjalot en snipper hem fijn Pel de knoflook en plet die. Stoof de sjalot en look in een antikleefpotje aan in bakboter. Voeg wanneer de sjalot glazig is geworden de risottorijst toe. Roer om zodat elke rijstkorrel bedekt is met wat vetstof. Overgiet met de bouillon en de melk.

3. Voeg de gehaktballetjes, de kipfilet en de champignons toe en kruid het geheel met de tijm, peper en zout. Zet een deksel op het potje, draai het vuur laag en laat de risotto rustig garen. Dat duurt normaal zo’n 20 minuten, maar houd het in de gaten.

4. Wanneer al het vocht is opgenomen, is de risotto klaar. Werk hem af met wat geraspte Grana Padano of Parmezaan, een extra klontje boter en wat citroensap.

Reacties

  1. Haha, dat klopt inderdaad wel dat risotto's niet makkelijk schoonheidsprijzen winnen. Ik heb het ondertussen al half opgegeven om daar nog foto's van te proberen maken :-)

    Ik heb het recept alleszins gepind, 't is mij momenteel iets te "winters" als maaltijd in deze hitte (rond de 30°C hier, overmorgen zou het zelfs 36°C worden!), maar ik onthou het voor koudere dagen :-)

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Oeh, lucky you. Hier halen we al een paar dagen de 20 graden niet meer en is het grijs en regenachtig... :-( Maar er zou vanaf morgen beterschap op komst zijn!

      Verwijderen

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri