Doorgaan naar hoofdcontent

Weekmenu 32-33: summer is my favourite colour
(PS: Like mijn blog op Facebook!)

Het is net weer een beetje uit met de pret, maar toen we pas terug waren van Berlijn, deden de Belgische temperaturen goed hun best om onze vakantieheimwee wat te beperken. De afgelopen twee weken ging ik dan ook aan de slag met zomergroenten in alle kleuren van de regenboog, die zorgden voor smaakexplosies op ons bord en nu voor een kleurexplosie op mijn blog.

Omdat ik het een beetje gek vond om er een aparte blogpost aan te wijden, laat ik je in de introductie van dit bericht ook even weten dat aMuse Rouge nu ook een Facebookpagina heeft, waarvan de naam – tot grote frustratie van de perfectionist in mij – met een hoofdletter moest beginnen van Facebook. ‘Amuse Rouge’ dus. Ga jij ze liken? #prettypleasewithacherryontop

Pasta Parmigiana (veggie)
Als het nog uitleg behoeft waarom hier zo vaak something-Parmigiana op het menu staat, dan heb je ’t duidelijk nog niet geprobeerd. #shameonyou

Zoete aardappelsoep & wrap met olijventapenade (veggie)
Soms heb je niet zoveel zin om uitgebreid te koken of te eten. En dan is iets als dit gewoon prima. Zo raakt onze voorraadkast meteen ook weer wat minder vol.

Minestronesalade met tomatendressing
Een beetje een gedeconstrueerde minestrone. Dankzij dit gerecht kwam ik erachter dat ik best wel fan ben van kidneybonen in een salade.

Oosterse bulgursalade met zalm
Ook de volgende dag stond er een salade op het menu. Deze keer nam ik bulgur als basis, omdat het weer eens wat anders is én omdat het gewoon heel erg lekker is. Eet jij weleens bulgur?

Noedels met kip en cashewsaus
Dit ziet er niet zo smakelijk uit (vandaar dat ik het ook niet zo ingezoomd toon), maar geloof me: cashewnoten zijn altijd een goed idee. Ik moet alleen nog een beetje werken aan de structuur van dit gerecht…

Ontbijtwrap (veggie)
Oké, stiekem at ik dit gewoon als lunch, omdat ik echt geen 24 uur zonder mijn havermoutontbijtje kan, maar als je houdt van hartig in de ochtend is dit een goed idee. Omdat hiervoor een aparte receptpost uitschrijven belachelijk zou zijn, geef ik ‘recept’ rechtstreeks mee. Heb je drie seconden? Verwarm een tortillawrap in een pan, prak een avocado en bak een spiegelei. Leg alles op elkaar en kruid met peper & zout.

De gezonde vetten in de avocado en de proteïnen in het ei zorgen er bovendien voor dat je maag zeker een paar uur tevreden blijft.

Tagliatelle Carbonara
Ah, Carbonara, de lekkerste manier om ‘inkoopdag’ nog eventjes uit te stellen

Quinoapannenkoek (uiteraard veggie)
Dit klinkt heel ingewikkeld, maar eigenlijk gebruikte ik gewoon hét basisrecept voor pannenkoeken (250 g bloem, 0,5 l melk, 2 eieren), waarbij ik quinoameel gebruikte als bloem (o.a. te koop via Slim Concept in Lier).

Quinoameel maakt pannenkoeken niet alleen gezonder (als je die laag choco en bloemsuiker niet meetelt tenminste), maar ook veel vullender en vaster van structuur. Prima lunch op inkopen-uitsteldag.

Balletjes in tomatensaus met puree
Hier kreeg ik zin in toen ik het zo’n week geleden voorbij zag komen op het Instagram-account van Lieve. En dat ’t gesmaakt heeft!

Knoflookspaghetti (veggie)
Eenvoud siert soms. Een romige one pot pasta die weinig ingrediënten nodig had om bijzonder smaakvol uit te draaien.

Hummus à l’aMuse
Geïnspireerd op mijn laatste maaltijd in Berlijn, maakte ik hummus-met-vanalles-bij als hoofdgerecht. Leuk idee waarmee je véél kan afwisselen!

Quinoasalade met makreel en dadels
Een vriendin van mij appte vorige week een foto van haar allereerste quinoapoging ooit. Dat deed mij eraan denken dat ik daar ook dringend nog eens mee moest experimenteren. En omdat ik niet vies ben van gewaagde combinaties deed ik dat maar ineens onder het motto: ‘hoe vreemder, hoe liever’!

Japans varkenshaasje
Hoppa! Wàt een topper om dit overzicht mee af te sluiten. Had ik maar een portie of 37 extra gemaakt…

In de loop van deze week komen er drie uitgeschreven recepten online. Op welke hoop jij?

Reacties

Een reactie posten

Populaire posts van deze blog

Kalkoenstoofvlees met kriekbier

Dit maakte ik met kerst bij m’n mama, maar ik vergat het simpelweg te bloggen. Aangezien volgende week de Vasten beginnen (wat voor mij betekent: Dagen Zonder Vlees), krijg je het receptje nu nog van mij. Je hebt nog een week de tijd om dit te maken. Ren maar snel naar de winkel, want het is de moeite! Stoofvlees maak je meestal niet voor twee, hé. Dit recept is voor een hele pot, genoeg voor zes personen. Of voor meerdere dagen met minder personen. Wat heb je nodig (6 personen)? 1,2 kg kalkoenstoofvlees 6 rode uien 6 teentjes knoflook 3 el lichte cassonade ( Kinnekessuiker .) 6 el rode wijnazijn 4 el maïzena 2 x 25 cl kriekbier 500 ml kippenbouillon 3 sneetjes peperkoek Mosterd 3 takjes verse tijm 3 blaadjes verse of gedroogde laurier Stoofvleeskruiden Peper & zout Bakboter Wat moet je doen? 1. Smelt een klont bakboter in een stoofpot en bak er het kalkoenstoofvlees in aan. Zorg ervoor dat het vlees niet op elkaar ligt, anders stooft het in

Kerstrecept: Varkenshaasje met druivensaus

Koken in een andere keuken dan de mijne, ik doe dat niet zo graag. Je weet niets staan. Je kan je eigen vertrouwde gerief niet gebruiken. En het ergst van al: je moet koken op een vreemd vuur. Soms heb je echter geen keuze. Op kerstavond bij de familie van je lief bijvoorbeeld. Normaal ben ik zen in de keuken, maar het kerstmaal – nu ja, het kersthoofdgerecht – voor zeven man bereiden op een vreemd vuur, dat bezorgt mij toch een beetje zenuwen. Zeker als het zo’n vuur is zonder vuur, een inductiekookplaat. *insert evil music* Ik zie graag een vlam. Ik heb voeling met een vlam. Ik weet precies hoe groot mijn vlam moet zijn om witloof te stoven. Bijvoorbeeld. Wat ik echter niet weet, is welke nummer ik daarvoor moet kiezen. Het witloof dat mijn kerstgerecht vergezelde, was dan ook niet hoe ik het wilde hebben. Ik hou van stronkjes die intact blijven, mooi gekarameliseerd zijn en hier en daar een bruin kleurtje hebben. Zeker op kerstavond. Maar Merlot zegt dat ik moet stoppen

Review kookboek Gino’s Pasta – Gino D’Acampo

Wanneer deze review online komt, zit ik nog onder de zuiderse zon te genieten van het beste wat Italië te bieden heeft. Daarom vond ik het wel toepasselijk om deze keer mijn favoriete Italiaanse kookboek te reviewen. Een boek vol pasta’s, mijn nummer één favoriete gerecht! Ik kocht Gino’s Pasta in 2011 op de Boekenbeurs. Toen ik het toonde aan vrienden en familie dachten ze allemaal dat ik het voor de looks van de schrijver had gekocht. Heel eerlijk? Neen! Hij doet mij zelfs niets eens iets. Ik vermeld dit er maar bij zodat je weet dat mijn lovende woorden helemaal niets met den Gino te maken hebben. Dit is gewoon één van die zeldzame kookboeken waaruit je letterlijk àlles zou willen maken. Indeling & inhoud Zoals wel meer kookboeken, begint ook dit met een korte inleiding van de auteur. Daarna volgen enkele bladzijden geschreven door voedingsdeskundige Juliette Kellow. Zij legt uit waarom pasta best past binnen een evenwichtig eetpatroon. Veel mensen hebben schri