aMuse Rouge

Wat kan je allemaal doen met een pompoen? Pasta maken in ruil voor een zoen! Terwijl ik aan deze pasta begon, wist ik eigenlijk nog niet helemaal wat ik juist ging doen. Ik had immers nog nooit iets anders dan soep gemaakt met pompoen. Maar ik moest en zou iets doen met de groente van het seizoen. Ik zocht op waarmee de herfstgroente zoal werd gecombineerd in de woordenwereld van m’n kookboeken en maakte een mentale lijst van mogelijke ingrediënten: knoflook, noten, paddenstoelen, Parmezaan, room, rozijnen, salie, spek, tijm, tomaten en witte wijn. Ik verzamelde van mijn lijst dat wat ik bezat en voegde nog wat dingen toe, zomaar omdat ik er zin in had. Een perfecte herfstpasta werd geboren op een oktoberdag die dacht dat hij midden in de zomer lag. Pompoenpasta Wat heb je nodig? Groentjes 1 rode ui , 2 teentjes knoflook en uiteraard pompoenblokjes , ongeveer één achtste van zo’n grote Halloweenpompoen. Vlees Een bakje kleine spekblokjes natuur. Kruiden ...

Wat kan je allemaal doen met een pompoen? Soep maken en een etentje doen! Deze soep is het resultaat van een beredeneerd experiment. Ik wist dat tomaat goed bij pompoen past. En dat look goed bij tomaat past. En dat ui goed bij look past. En dat curry goed bij ui past. En dat kokos goed bij curry past. En dat komijn gewoon lekker is. Maar wat er gebeurt als je al deze dingen samen gooit? Om dat te weten te komen, moest ik volgend kookexperiment doen! Pompoensoep Wat heb je nodig? Groentjes 3/8 ste  pompoen (zo’n grote Halloweenpompoen wel, hé), 1 grote ui , 3 teentjes knoflook en 5 tomaten . Kruiden Currypoeder (de milde variant), komijn , peper en zout . En ook nog Kokosmelk , bakboter en groente- en/of kippenbouillon (in totaal 5 bouillonblokjes). Wat moet je doen? Zoek een sterke man, kijk er lief naar en vraag of hij je pompoen voor jou wil snijden. Eerst in twee, dan elke helft nog eens in twee en dan elk vierde nog eens in twee....

Pompoenen en ik, het is lang geen voor de hand liggende combinatie geweest.  Pompoen kende ik eigenlijk alleen in de vorm van soep. En van pompoensoep herinner ik me vooral dat Mer, mijn moeder, ze nooit maakte en dat ik ze de enige keer dat ik ze proefde in mijn kindertijd – gekregen van een buurvrouw – niet graag lustte. Maar wie ben ik om een pompoen geen tweede kans te geven? Zeker wanneer je er drie krijgt van diezelfde buurvrouw wegens een overdaad aan pompoenen in haar moestuin. Dus, ik zat met drie pompoenen en één vraag: w at kan je eigenlijk allemaal doen met een pompoen? Soep maken en een etentje doen! Pasta maken in ruil voor een zoen! Een lasagne bijeen experimenteren die past bij het seizoen! Nog een soep maken en van 'luie zondag' doen! Nog eens soep maken en er verwaand paprikapoeder in doen!

Soms word ik eventjes terug een klein ros meisje met twee vlechtjes en fonkelende ondeugende oogjes dat ongeduldig van het ene been op het andere staat te huppelen. Eén van die keren wanneer dat gebeurt, is wanneer ik een cadeautje krijg. Of de belofte van een cadeautje. Of wanneer ik een cadeautje zie. Of het woord “cadeautje” hoor. Ik was dan ook zo blij als een kleine keukenprinses toen ik afgelopen zondag het boek “Goed Eten” van Dorien Knockaert won op Liliths  blog. Ongeduldig keek ik elke ochtend naar de brievenbus. En ‘s avonds ook nog eens. Voor de zekerheid. Ik bedoel maar, weet ik veel wanneer postbodes langskomen. Vandaag dus! Midden in de dag nog wel, de gemenerds! Toen ik thuiskwam, lag er een pakje op mij te wachten. En je raadt nóóit wat erin zat…     En alsof één pakje per meisje per avond nog niet genoeg is, kwam Merlot eventjes later thuis met nóg een cadeautje. Een onverwacht cadeautje. Dat is de allerbeste soort! Hus...

Ik maak nooit pita, maar ik tover met pitabroodjes. Ik hou van de pretlichtjes in Merlots ogen wanneer hij merkt dat ik weer pitaplannen heb, dus ik probeer regelmatig zulke plannetjes te smeden. En dit is alvast een blijvertje: pitabroodjes met kalkoen, hummus, avocado en rode biet, oftewel yummy hummy pitabroodjes! Ik geef toe: het is niet het meest makkelijke pitabroodje om te eten, maar geloof me, wanneer je de smakencombinatie proeft, denk je alleen nog maar: DAN MAAR SMOSSEN! Dit recept is bovendien bijzonder voor mij omdat ik er het boek “Goed Eten” van Dorien Knockaert (van Jonge Sla ) mee heb gewonnen op de blog van Lilith (van Tales from the Crib ). Wat heb je nodig? Voor de hummus(*) 400 g kikkererwten – uit bokaal of blik – 2 kleine teentjes knoflook , 1 eetlepel sesamzaadjes , olijfolie , komijn , pikant paprikapoeder , peper en zout . Voor de rest 1 avocado , een beetje citroensap , rode biet (uit bokaal), 2 kalkoentournedos , olijfolie , pep...

Once upon a day in May 2010… Exact één week geleden mailde Illiveris me iets wat ik echt nog niet wist en wat me zo geruststelt nu ik het wel weet. Dit is hoe hij begon: Laat ons voor eens en voor altijd eens duidelijk maken dat Mr. Dramaqueen en ik een ander systeem gebruiken... Mr. Dramaqueen werkt met het Bergafsysteem. De relatie is stabiel omdat jij je schikt naar zijn grillen maar wanneer je het minste doet wat hem niet aanstaat, gaat het bergaf... Dat is waar. Ik had dat nog nooit op die manier bekeken maar zo is het echt. Ik geef één voorbeeld, maar wel één waarmee ik een heel boek kan vullen. Dertien (13!) maanden lang moest ik elke dag (élke dag!) zo ongeveer om het uur (echt om het úúr!) een sms sturen naar Mr. Dramaqueen(*). En niet alleen wat betreft de frequentie had ik strikt opgelegde regels, ook wat betreft de lengte van elk sms’je. Een sms bestaande uit één deel (maximum 160 tekens) werd bestempeld als ‘kortaf’, minstens twee delen dus. Niet allee...

Op vrijdag 5 oktober 2012 gaven Merlot en ik een housewarmingsfeestje. Het feit dat we al zo’n 10 maanden bezig waren met een thuisje van ons huisje te maken, vergaten we eventjes. We serveerden hapjes en wijn, toonden alle kamers die onze drie verdiepingen tellen (de kelder niet meegerekend, want daar kunnen spinnen zitten) en leerden negen nieuwe mensen rodekoolsoep  kennen. En in ruil daarvoor kregen we cadeautjes! Keukencadeautjes! Een pak pakjes! Ik ga nogal verse pasta kunnen maken! Ik ga nogal stoofpotjes kunnen maken! Ik ga nogal dingen kunnen stomen! Ik ga nogal dingen in kleurrijke kommen kunnen serveren!

Once upon a day in May 2010… Zondag was een dag die draaide om timing. Super slechte en super goede timing, het eerste voor mijn liefje, het tweede voor ons allebei. Net als ik groeit Illiveris op zonder vader. Bij mij is dat echter al zo sinds mijn vijfde, bij hem sinds zijn twintigste. Het einde is hetzelfde, het begin wellicht ook (begint alles niet altijd met een jongen en een meisje die verliefd worden?), de verhalen zijn echter helemaal anders. In 2008, toen ik nog geen Briseis was, spatte de veilige en vertrouwde bubbel waar mijn liefje – toen nog het liefje van iemand anders – al twintig jaar in vertoefde helemaal uit elkaar. De illusies verlieten zijn wereld toen uitkwam dat zijn vader, Noiraud, zijn mama, Myrtille, al negen jaar lang bedroog met Myrtille's beste vriendin, Nympho lijkt een toepasselijke benaming. Négen jaar. Negen jààr. Bijna de helft van Illiveris’ leven en meer dan de helft van zijn bewuste leven blijkt plots één leugen te zijn. Daarbij komt n...

Once upon an April day 2010… Op de koffietafel van tante Christiana(*) zat ik tegenover de oudste neef van mijn mama Mer. Ik had hem weleens in het echt gezien op enkele communiefeesten maar voor de rest kende ik hem enkel van op foto, net zoals de rest van mijn (verre) familie. Behalve Hem dan. Hem herken ik enkel op foto aan het gat waar Hem ooit stond. Tot anderhalf jaar geleden wist ik niet hoe mijn vader er uitzag. Mijn vage herinneringen waren stilaan volledig aan het verdwijnen en elk bewijs van zijn bestaan was zo’n zestien jaar daarvoor al zorgvuldig verwijderd door Mer. Maar ik ben aan het afdwalen. Je kan wel zeggen dat ik op die koffietafel tegenover een voor mij zo goed als onbekende man zat of, in de taal die voor alles een uitdrukking heeft, a virtual stranger . Maar goed, je zit er dan tegenover, er is koffie, er zijn pistolets en er zijn koffiekoeken, dus je begint te praten. Je blijft praten om je aandacht af te leiden van de vieze tassen waar je koffie inzit e...

Vanaf nu vertrouw ik Sofie Dumont enkel nog als het op desserten aankomt. Wat je ook doet, geloof nooit een rosse in een onflatteuze keukenschort die je vertelt dat wortelen gaar zijn na 40 minuten in een oven van 170°. De zogezegde gaartijd van de worteltjes komt nog niet in de buurt van de echte gaartijd. Daar kwam ik echter pas achter nadat de rest van de maaltijd ook klaar was. Dus veel tijd om recht te zetten wat Sofie Dumont mij had wijsgemaakt, had ik niet. Ik had de keuze tussen gare worteltjes met koude kip en couscous of ongare worteltjes met warme kip en couscous. Ik koos voor halfgare worteltjes met lauwe kip en couscous. Maar dit gerecht heeft wél het potentieel om heel lekker te zijn. Dit recept is dus niet exact hoe ik het nu heb gedaan maar wel hoe ik het de volgende keer zou doen.   Wat heb je nodig? Voor de worteltjes 1 kleine ui , 1 teentje knoflook en een zestal worteltjes . Verder ook nog een halve sinaasappel , een viertal koffielepeltje...

Ik dacht: ik geef Sofie Dumont eens een kans. Ik heb haar nooit bezig gezien in haar VT4-bakprogramma Goe Gebakken , maar van haar nieuwe vtm-kookprogramma De keuken van Sofie heb ik – dankzij de digicorder – nog geen aflevering gemist. Of ik dat zal blijven volhouden, kan ik echter niet beloven. Sofie Dumont heeft – hoewel het ook een rosse is – mijn hart nog niet gestolen. Mijn mond viel open toen ik haar tijdens de eerste aflevering overschot van spaghetti bolognese in de soep zag kieperen. Zo geschokt was ik. Overschot van spaghetti moet je àl-tijd zo opeten. Je mag nooit spaghetti verpesten door hem in de soep te kappen en je mag nooit soep verpesten door er spaghetti in te kappen. De toon was meteen gezet. Spaghetti bolognese, géén ingrediënt voor soep. In de volgende afleveringen zag ik hoe belachelijk groot haar “hapklare” stukken groenten zijn en hoe lopend haar sauzen. Ik keek argwanend toe terwijl ze drie (3!) chilipepers en een volledige gemberknol in één gerec...