aMuse Rouge

Wat we aten met kerst heb ik al verteld/getoond in deze blogpost , maar voor en na die feestjes moet er natuurlijk ook nog worden gegeten. En naar mijn ervaring doe je dat best zo normaal mogelijk. In dit huis betekent dat vooral: pasta! Ik ben stiekem al een tijdje de voorraadkasten en diepvriezer aan het leegeten. ’t Zal wel iets met het nieuwe jaar te maken hebben. En daarnaast waren er natuurlijk ook nog de kerstkliekjes die in het weekmenu moesten worden verwerkt. In dit overzicht zie je dus voornamelijk samenraapseltjes voorbijkomen. Maar lekker dat die waren! Pasta met kip en tomatensaus De foto doet ’t gerecht niet echt eer aan. Ik haalde twee stukken gebraden kip uit onze diepvriezer en verwerkte die in een overheerlijke snelle pasta, eigenlijk een minder uitgebreide versie van dit recept . Spaghetti roombolognaise Er stond wat kippengehakt in de diepvriezer, en een half potje tomatensaus en een likje room in onze ijskast… Ik deed wat ik moest doen...

Zo op het einde van een jaar in de blogstatistieken duiken, ik vind dat weleens leuk. Bovendien was het een opdracht uit Het blogboek , dus ik heb een extra excuus. Ik had het al een beetje verwacht aangezien het hier eigenlijk een kookblog is: de recepten zijn het populairst op aMuse Rouge. Er staan er dan ook maar liefst 9 in de top 10. De enige blogpost in deze lijst die geen recept is, staat dan weer wel met stip op nummer 1… *dum dum dummm* 10. Quinoasalade met tonijn en avocado Ik heb de indruk dat de hype rond quinoa ondertussen een klein beetje is afgenomen, maar begin 2014 was het supergraan nog immens populair. En dat zie ik terug in m’n statistieken. Alle quinoarecepten doen het heel goed op m’n blog, en eentje staat dan ook in de top 10. 9. Libelle Lekker! foodbloggers-wedstrijd: dessert De Libelle Lekker! foodbloggers-wedstrijd was voor mij één van de hoogtepunten van 2014. Ik ben ongelofelijk trots dat ik bij de laatste tien kandidaten ben geraa...

Het overvalt me elk jaar opnieuw: ondanks de dagen vol veel te volle magen, blijf ik altijd zitten met een knagend leeg gevoel na Kerstmis. Hoewel ik de mensen met wie ik kerst vier ook tijdens het jaar gewoon heel vaak zie, kan niets voor mij tippen aan de automatische gezelligheid die er eind december heerst en ben ik telkens een beetje triest wanneer ik daar weer een heel jaar op moet wachten. Gelukkig heb ik nieuwe warme herinneringen gemaakt en vastgelegd op foto. Die kunnen de leegte vast een beetje opvullen. Samen met de cadeautjes natuurlijk! O, de cadeautjes… Wil je mij blij krijgen? Geef me dan iets met een papiertje errond! Mijn vriend weet dat als geen ander. Daarom had hij tientallen (!) cadeautjes allemaal apart ingepakt. En wàt voor een cadeautjes: borden, kommen, schaaltjes in allerlei kleuren en formaten. Speciaal voor m’n blog, zodat ik gerechtjes telkens op een andere ondergrond kan presenteren en fotograferen. Ge-wel-dig! Ik voelde me na het uitpakken v...

Aan de hand van de schaal van Scoville wordt een indicatie gegeven van de heetheid van pittige ingrediënten. Ik had die schaal beter wat meer bestudeerd de afgelopen twee weken. Ik mispakte mij maar liefst drie (!) keer aan de heetheid van chilipeper. Hoe ging dat nu weer van die ezel en die steen? Ma po tofu met rijst (veggie) De week begon met de grootste misser. Ik draaide drie gedroogde rode pepertjes in dit gerecht, waardoor het wel héél erg pikant oneetbaar werd. Ik denk dat ik er op een of andere manier van uitging dat gedroogde peper minder pikant zou zijn dan verse. Gelukkig hadden we allebei geen al te grote honger. Jammer wel, dit had volgens mij heel lekker kunnen zijn. Van mijn tweede flater, maakte ik geen foto. Ik maakte 3 liter tomaat-courgettesoep waarin ik één gedroogd chilipepertje mikte. De soep was zo heet dat zelfs een liter melk erdoor niets uithaalde. Ik heb ze uiteindelijk met pijn in het hart moeten weggieten. Misschien moet ik trouwens ook d...

Iedereen moet een eigen versie hebben van een klassieker, vind ik. Dit is de mijne van spaghetti all’Amatriciana, oftewel spaghetti met spek in een pittige tomatensaus. Zo lekker in zijn eenvoud! Wat heb je nodig (2 personen)? 160-180 g spaghetti 200 g gerookte spekblokjes 1 ui 1 teentje knoflook 1 tomaat 200 ml tomatenpassata, vb. Tomato Frito 1 kl harissa 2 el (verse) peterselie Afwerking: verse Grana Padano of Parmezaan Wat moet je doen? 1. Kook de pasta beetgaar in ruim gezouten water. 2. Bak de spekjes krokant. Pel en snipper ondertussen de ui. Wanneer de spekjes krokant zijn, mag de ui erbij. Normaal heb je geen extra olie nodig omdat spek voldoende vet afgeeft. Pel ook het teentje knoflook en snijd het heel fijn of plet het. Doe het bij de spekjes en de uien. 3. Roer wanneer de uien glazig zijn, de harissa eronder en laat die zo’n 2 minuutjes mee stoven. Blus daarna af met de tomatenpassata en laat de saus nog 5 minuten pruttelen, terwijl ...

Mijn bomma en bompa hadden wel duizend kleinkinderen. Of twintig of zo. Op een bepaald moment ben ik de tel kwijtgeraakt. Het waren er in ieder geval véél. En ik was daar eentje van. Mijn bomma woonde met mijn bompa in een groot huis met een grote tuin. Een tuin met een hok voor kippen en konijnen, een serre voor groenten en een, twee, drie, vier, honderd bomen. Voor verstoppertje of tikkertje met duizend neven en nichten. Of voor hout voor de houtstoof. Waarvoor mijn bomma meestal sokken zat te breien. Voor de duizend kleinkinderen met tweeduizend koude voeten. Die enkel konden worden opgewarmd met zelfgebreide sokken. Of met metersdikke zelfgesneden boterhammen van zelfgebakken brood. Bedekt onder grote lappen spek, dikke lagen choco of een lading suiker. Van een bomma in een voorschoot. Of zo luidde toch het verhaal dat ik hoorde in de kerk. Tijdens het afscheid van een bomma en een leven waar ik recht op had. Mijn bomma en bompa hadden wel duizend kleinkinderen....

Eén van de 120 opdrachten uit Het Blogboek luidt: ‘Deel je wishlist voor kerst/je verjaardag/de zomer.’ Aangezien we over tien dagen alweer naast de pakjesboom zitten, leek dit mij een ideaal moment om deze opdracht uit te voeren. Ik zou nu kunnen verkondigen dat kerstcadeautjes maar een bijkomstigheid zijn, en dat het eigenlijk gaat om het samenzijn met de mensen die je graag ziet en bla-bla-bla. Maar de waarheid is: ik houd van pakjes! Ik word ontzettend blij van àlles waar een leuk papiertje en een schattig strikje om zit. Nu, begrijp me niet verkeerd, natuurlijk gaat het voor mij óók om de mensen, maar die mensen zie je – normaal gezien – ook vaak gewoon tijdens het jaar. Zonder pakjes is Kerstmis dan toch toch gewoon eender-welke-dag? Pak je inpakpapier er dus maar bij en snijd het alvast op maat van deze dingen: 1. Desperate Housewives seizoen 8 2. Dexter seizoen 7 3. Fitbit Flex in de kleur zwart (activiteitstracker) 4. MP3-speler 5. Hoofdtelefoon ...

Dit gerechtje pakte nog veel beter uit dan ik op voorhand zelf had verwacht. Het was een experiment waarbij ik vertrok van één ingrediënt en zo steeds verder nadacht over wat daar goed bij zou passen. Na een tijdje kwam ik vertrekkende vanuit pompoen uit bij onderstaande ingrediëntenlijst. Alle smaken samen vormden uiteindelijk zo’n harmonieus geheel dat ik niet anders kon dan dit recept met jullie delen. Wat heb je nodig (2 personen)? 125 g risottorijst, vb. Arborio 3 dl groente- of kruidenbouillon, vb. 3 dl water + ½ bouillonblokje 1 sjalot 1 teentje knoflook 250 g champignons 200-250 g pompoen 1 zoete appel, type Jonagored 2 el honing ½ citroen 50 g Grana Padano Boter (Verse) tijm Peper & zout Wat moet je doen? 1. Begin met de pompoen. De kleinere soorten (vb. butternut, hokkaido) hoef je enkel te wassen en niet te schillen, de grotere (vb. de typische ‘Halloweenpompoen’, die ik nu ook gebruikte) schil je best wel. Zorg er in ieder geval voor...

Deze week stond in het teken van de supermarkt uitstellen. Eigenlijk moest ik op maandag eten gaan kopen, maar een vriendin stelde voor om samen iets te gaan eten. Leuk! Op dinsdag had ik niet zoveel honger, dus dan nam ik genoegen met een kommetje soep. Op woensdag had ik ’s avonds les, dus sowieso geen tijd om te koken. Ik maakte een pasta met Oil&Vinegar-kruiden uit de voorraadkast en ook op donderdag had ik plots nog inspiratie om wat ineen te flansen met dingen die we nog hadden liggen. Uiteindelijk ging ik pas op vrijdag naar de winkel. Moet (je) kunnen, toch? Witloofsoep Ik ben zo iemand die nooit genoeg krijgt van soep. Ik eet het standaard als lunch en soms wanneer ik niet zoveel honger heb, maak ik er zonder schroom ook nog eens m’n avondeten van. Van deze witloofsoep vind je het receptje al op m’n blog: klik . Pasta met pittige tomatensaus en haloumi (veggie) Koken uit de ‘voorraadkast’. Aangezien haloumi maanden goed blijft, kocht ik enige tijd ge...

Ondertussen is het weer eventjes geleden dat ik nog eens een overzichtje gaf van wat Instagram-fotootjes. Nu de herfst toch echt wel in de winter is veranderd, vond ik het tijd om Instagram-gewijs het vorige seizoen af te sluiten. Kijk je mee? Mijn herfst begon wondermooi, met een verrassingsdag die m'n liefje had gepland omdat ik eigenlijk al meer dan vier jaar samen was met een student, wat niet altijd even makkelijk was, zeker niet tijdens examens. Na zijn allerlaatste examen nam mijn lieve ex-student mij dan ook mee naar de cinema en daarna naar Lakonia , een soort van privé-eiland met zwembad, sauna, stoombad,  rooftop  bubbelbad …  De hemel! Het ‘grappige’ is dat we daarna eigenlijk gewoon van rol zijn veranderd, nu gaat hij werken en ben ík eventjes terug de student. Tijdens een leuke shopdag in Antwerpen maakten lief vriendinnetje Ettie en ikzelf een tussenstop bij Wok-A-Way voor een lekkere lunch. Ik zei het al eens eerder: allen daarheen als je in...